- dilxəstə
- sif. <fars.> klas. Qəlbiqırıq, ürəyiincik, qəmli, kədərli. Ey səba, mən aşiqi-dilxəstədən ol yarə var; Bülbüli-zarın dilindən gülşənü gülzarə var. X..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dilxəstə
Look at other dictionaries:
dilxəstə — f. ürəyi incik; incimiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilxərab — f. və ə. ürəyi xarab, halı pozğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilxəraş — f. ürəyi incidən, könülə əziyyət verən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilxəstənak — f. ürəyi xəstə olan, qəlbi xəstə kimi olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bar — I (Ağsu) çiy südün üzü. – Sütün üzü bar tutmuşdu, yı:b yedim II (Qazax) kif. – Çörəyin üzündə bar var, onu dəsmalnan sil III (Ağdam, Bərdə, Meğri, Şuşa) xəstənin dilində, dodaqlarında əmələ gələn ağ ərp. – Xə:l, dilx: çıxart görüm üstündə bar… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yoğalamax — (Meğri) hərləmək. – Dilx: az yoğala … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xiffət — is. <ər.> Fikir, dərd, qəm, qüssə; fikir çəkmə. Qaldı mən dilxəstəyə ancaq məlalü xiffətin. S. Ə. Ş.. Bəsdir mənə verdiyin bu xiffət. Natəvan. <İbrahim:> Gövhərtac . . xiffətdən, qüssədən müqəvvaya dönübdür. Ə. H.. Xiffət çəkmək – 1)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
